«Νομίζεις ότι υπάρχει τρόπος να ζήσουν μαζί δυο άνθρωποι όλη τους τη ζωή;»

Από το 1973 που γυρίστηκε μέχρι σήμερα, το αριστούργημα του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν Σκηνές από ένα γάμο συνεχίζει να απασχολεί σύγχρονους δημιουργούς του θεάτρου, της λογοτεχνίας και του κινηματογράφου. Ο μακρύς και επώδυνος δρόμος που έχουν να διανύσουν δύο σύντροφοι παλεύοντας να γνωρίσουν τον εαυτό τους και τον άλλο, έξω από τις καθιερωμένες συμβάσεις, χωρίς φορεμένους ρόλους και καταναγκασμούς, χωρίς πρότυπα και μοτίβα συμπεριφορών, έξω από κάθε γονεϊκό, κοινωνικό, θρησκευτικό σχήμα, είναι μια “οδύσσεια” που μάς κεντρίζει, ίσως ακόμα να μας ταράζει βαθιά. Κι έτσι ο διάλογος με τον Σουηδό σκηνοθέτη και συγγραφέα -όπως εξάλλου ήθελε να τον θυμούνται- δεν σταματά, ανεξαρτήτως χώρας και εποχής.

Ο Γιόχαν και η Μαριάν, η Μαριάν και ο Γιόχαν, άλλοτε παιδιάστικοι και άλλοτε ώριμοι, αυτάρεσκοι και ταπεινοί, τρυφεροί και αμείλικτοι, αισιόδοξοι και απελπισμένοι, προσπαθούν να φτάσουν τον Άλλο. Αυτή την προσπάθεια, που κρατάει μια ζωή και ποτέ δεν τελειώνει, η παράσταση μάλλον την ακολουθεί παρά την αφηγείται. Την ανατέμνει με μια ανάγκη σχεδόν χειρουργική παρά καλλιτεχνική. Είναι η δική μας απόπειρα να απαντήσουμε στο τελικά ένα και μοναδικό ερώτημα: «τι είναι η αγάπη».

Το έργο παρουσιάστηκε στην αίθουσα Black Box με τη συμμετοχή των σπουδαστών του Δ’ Έτους της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών