Πώς οι τριτοβάθμιες δομές εκπαίδευσης σε Ωδεία και Πανεπιστήμια ευνοούν τη διδασκαλία της Μουσικής Ιστορίας στην Ευρώπη; Ποιός είναι ο ρόλος των Ιστορικών Αρχείων στην διδασκαλία της Παλαιάς Μουσικής και πόσο ενισχύεται θεσμικά; Μπορούν ιδρύματα μουσικών σπουδών να επηρεάσουν τη διαμόρφωση ευρωπαϊκών πολιτικών;

Το Ωδείο Αθηνών ως συνεργαζόμενο ίδρυμα στο έργο EarlyMuse (COST Action CA21161) συμμετείχε στην συνάντηση 21 διευθυντών και εκπροσώπων μουσικοεκπαιδευτικών ιδρυμάτων από την Ευρώπη με αντικείμενο το μέλλον της Ιστορικής Μουσικολογίας. Ο συντονιστής και εκπρόσωπος του έργου Philippe Vendrix (Διευθυντής Ερευνών CNRS-Πανεπιστήμιο της Tours) αποδέχτηκε τον πρώτο τόμο της Ιστορίας της Μουσικής στη Νεώτερη Ελλάδα, 1453-1862 και ευχαρίστησε, εκ μέρους της ολομέλειας του έργου, το Κέντρο Ερευνών και Τεκμηρίωσης του Ωδείου Αθηνών για την επιτυχή διοργάνωση, φιλοξενία και συμβολή του στις εργασίες του ομίλου εργασίας 1 (WG1) με αντικείμενο την Εκπαίδευση.

Κατά την διάρκεια της συνάντησης, διαπρεπείς καθηγητές, ερευνητές, εκπρόσωποι και διευθυντές Πανεπιστημιακών τμημάτων και Ωδείων, συνέγραψαν από κοινού, το πρώτο επίσημο έγγραφο πρότασης για την σύγκλιση των ευρωπαϊκών πολιτικών με αντικείμενο την Ιστορική Μουσικολογία στην Ευρώπη.

Η παρουσίαση της ιστορίας του Ωδείου Αθηνών και της θεσμικής αποστολής του ανέδειξε για πρώτη φορά την βαρύνουσα θέση του ιδρύματος ως κομβικού πυλώνα της Ιστορίας των Μουσικών Σπουδών στην Ευρώπη.

Για πρώτη φορά, ανάμεσα σε Πανεπιστημιακά τμήματα και Ωδεία από την Πορτογαλία, την Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Γερμανία, την Πολωνία, την Λιθουανία, την Ουκρανία, την Αυστρία, την Ιταλία, την Κροατία, την Σερβία, την Αλβανία, την Τουρκία και την Ελλάδα, το Ωδείο Αθηνών απαντά σε κοινό έγγραφο για το μέλλον της Ιστορικής Μουσικολογίας, τοποθετώντας το στίγμα του στον χάρτη των μουσικών σπουδών και την ανάγκη σύγκλισης των εκπαιδευτικών πολιτικών στην Ευρώπη.